Τα προβλήματα με το γαστρεντερικό σωλήνα αναγκάζουν ένα άτομο να αλλάξει ριζικά τις διατροφικές του συνήθειες. Και αυτό είναι κατανοητό, γιατί με οξύ πόνο, μυρμήγκιασμα, κάψιμο, βαρύτητα, σφίξιμο στο στομάχι ή συνεχή καούρα, μπορείτε όχι μόνο να εγκαταλείψετε τα αγαπημένα σας πιάτα, αλλά και να χάσετε εντελώς την όρεξή σας. Ωστόσο, ένα μποϊκοτάζ τροφίμων μπορεί να προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη βλάβη στον ασθενή. Επομένως, η σαφής κατανόηση της διατροφής για τα στομαχικά προβλήματα βοηθά στην ανακούφιση των οξέων συμπτωμάτων της νόσου και στο να αισθανθείτε ξανά χαρά στη ζωή. Σήμερα θα ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στη διατροφή που πρέπει να ακολουθήσετε εάν έχετε έλκος στομάχου.
Η διατροφή για έλκη στομάχου είναι η πιο σημαντική κατεύθυνση θεραπείας
Η διατροφή σίγουρα έχει σημαντικό αντίκτυπο στην υγεία μας. Μια σωστά διαμορφωμένη δίαιτα μπορεί να επιταχύνει την επούλωση των ελκών και να αποτρέψει την ανάπτυξη επιπλοκών. Επομένως, όλοι όσοι αντιμετωπίζουν παρόμοια ασθένεια πρέπει να γνωρίζουν πώς να τρώνε σωστά με έλκος στομάχου. Φυσικά, η δίαιτα δεν αντικαθιστά τη θεραπεία, αλλά χωρίς ειδική διατροφή, η φαρμακευτική θεραπεία δεν είναι αποτελεσματική.
Με ένα έλκος, η ακεραιότητα της βλεννογόνου μεμβράνης βλάπτεται, επομένως η πέψη, που συνοδεύεται από την έκκριση υδροχλωρικού οξέος, προκαλεί έντονο πόνο. Ποια δίαιτα για το έλκος στομάχου θα βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και στην επιτάχυνση της επούλωσης; Ο κύριος στόχος της δίαιτας είναι να προωθήσει το γρήγορο κλείσιμο του έλκους. Ωστόσο, αυτή η διαδικασία είναι μακρά και εάν με τα πρώτα σημάδια ανακούφισης ο ασθενής επιστρέψει σε τροφές που πυροδοτούν την ανάπτυξη της νόσου, το έλκος δεν θα αργήσει να εμφανιστεί. Για να αποφευχθεί αυτό, η θεραπευτική διατροφή θα πρέπει να γίνει τρόπος ζωής για αρκετούς μήνες ή και χρόνια.
Πώς να τρώτε όταν έχετε έλκος στομάχου
Αυτό που δεν χρειάζεται να κάνετε είναι να λιμοκτονήσετε, γιατί τότε το οξύ θα αρχίσει να επιτίθεται ακόμη περισσότερο στα τοιχώματα του στομάχου, κάτι που μόνο θα επιδεινώσει την πορεία της νόσου. Ως εκ τούτου, είναι επιβεβλημένη η τήρηση της δίαιτας που συνταγογραφεί ο γαστρεντερολόγος και η αποφυγή αισθήσεων πείνας και δυσφορίας. Τι πρέπει να τρώτε εάν έχετε έλκος στομάχου;
- Το φαγητό δεν πρέπει να ερεθίζει τη βλεννογόνο μεμβράνη και να αυξάνει την οξύτητα του γαστρικού υγρού.
- Θα πρέπει να τρώτε μόνο εύπεπτες τροφές σε υγρή, πολτοποιημένη, θρυμματισμένη μορφή και να τη μασάτε αργά.
- Τα ζεστά και κρύα φαγητά απαγορεύονται, καθώς τέτοια πιάτα βλάπτουν τον σχηματισμό ενζύμων και επιβραδύνουν την ανάκτηση της βλεννογόνου μεμβράνης. Η βέλτιστη θερμοκρασία είναι μεταξύ 26 και 33 °C.
- Πρέπει να τρώτε σε μικρές μερίδες με διαλείμματα που δεν υπερβαίνουν τις τρεις ώρες. Η κανονικότητα των γευμάτων εξαρτάται από τη σοβαρότητα της νόσου και είναι μεταξύ πέντε και οκτώ φορές την ημέρα.
- Καθεστώς κατανάλωσης - από 1, 5 έως δύο λίτρα την ημέρα.
Αυτό είναι ενδιαφέρον
Η πρώτη ιατρική δίαιτα για ασθενείς με έλκος στομάχου αναπτύχθηκε από τον Mikhail Pevzner, τον ιδρυτή της κλινικής γαστρεντερολογίας και διαιτολογίας.
Έχει αποδειχθεί ότι η διατροφή έχει άμεση επίδραση στην πορεία της νόσου. Επομένως, η αυστηρή τήρηση των συστάσεων του διατροφολόγου είναι το κλειδί για την αποκατάσταση. Η δίαιτα για άτομα με έλκος στομάχου ονομάζεται «Πίνακας Νο. 1». Ας δούμε τα βασικά αυτής της δίαιτας.
Πίνακας Νο. 1 – Διατροφή για έξαρση στομαχικού έλκους
Το πιο σημαντικό ερώτημα λοιπόν είναι: τι μπορείτε να φάτε εάν έχετε έλκος στομάχου; Η ιατρική δίαιτα συνοδεύει τη φαρμακολογική θεραπεία των ελκών κατά την υποχώρηση της έξαρσης και της ύφεσης και διαρκεί από έξι μήνες έως ένα χρόνο. Η θεραπευτική διατροφή έχει να κάνει με την ελαχιστοποίηση του μηχανικού, χημικού και θερμικού στρες στο επίπονο στομάχι. Λέγεται ότι τα τρόφιμα ενεργοποιούν την αναγέννηση και την επούλωση των βλαβών, μειώνουν τη φλεγμονή και βελτιώνουν την γαστρική έκκριση και την κινητικότητα.
Σε μια θεραπευτική δίαιτα για το έλκος στομάχου, τα επιτρεπόμενα τρόφιμα μπορούν να είναι βραστά, ψημένα ή μαγειρευτά. Το κρέας και τα ψάρια πρέπει να αφαιρούνται πλήρως από το δέρμα, τα οστά, τους χόνδρους, τις φλέβες, τους τένοντες και το λίπος. Όταν μαγειρεύετε το κρέας, πρέπει να στραγγίζετε δύο φορές το βρασμένο νερό για να μειώσετε όσο το δυνατόν περισσότερο τη συγκέντρωση του ζωικού λίπους.
Τα τρόφιμα που περιέχουν πρωτεΐνες είναι υγιεινά: άπαχο κρέας κουνελιού, γαλοπούλας, κοτόπουλο, μοσχαρίσιο κρέας, μοσχάρι, άπαχο θαλασσινό ψάρι, μαλακά αυγά ή ομελέτα. Είναι απαραίτητο να εμπλουτίσετε τη διατροφή με λίπη σε μορφή ανάλατου βουτύρου και να προσθέσετε φυτικά έλαια μόνο στα έτοιμα γεύματα και να μην τα χρησιμοποιήσετε για θερμική επεξεργασία.
Μεταξύ των τροφών που περιέχουν υδατάνθρακες είναι μερικά λαχανικά (πατάτες, παντζάρια, καρότα, κουνουπίδι, μπρόκολο, κολοκύθα, κολοκυθάκια), καλομαγειρεμένα δημητριακά (πλιγούρι, σιμιγδάλι, ρύζι, φαγόπυρο), καθώς και διάφορα ζυμαρικά, αποξηραμένο λευκό ψωμί, κράκερ , μπισκότα, μπισκότα άζυμα.
Τα επιδόρπια που περιλαμβάνονται στη διατροφή περιλαμβάνουν πουρέδες, μους, ζελέ από μαλακά, γλυκά μούρα και φρούτα, ψημένα φρούτα, φυσικά marshmallows, marshmallows και μαρμελάδα, μαρμελάδα και μαρμελάδα. Το μέλι συνιστάται καθώς μειώνει τον πόνο και τη φλεγμονή και βοηθά στην εξουδετέρωση των οξέων.
Είναι χρήσιμο να πίνετε γάλα, το οποίο τυλίγει τα τοιχώματα του στομάχου και προστατεύει τη βλεννογόνο μεμβράνη. Τα γαλακτοκομικά προϊόντα που έχουν υποστεί ζύμωση πρέπει να εισάγονται στη διατροφή με προσοχή, διασφαλίζοντας ότι δεν περιέχουν φυτικά λίπη (π. χ. φοινικέλαιο), τα οποία έχουν επιζήμια επίδραση στην πέψη. Ας πάρουμε τυρί cottage με χαμηλά λιπαρά με τη μορφή κατσαρόλας, οξύφιλου, φρέσκου (! ) κεφίρ, φυσικού γιαουρτιού και κρέμας γάλακτος, άζυμου τυριού.
Προτεινόμενο ρόφημα: αφεψήματα χαμομηλιού, τριανταφυλλιάς, μέντας, αδύναμο τσάι, κομπόστα, ζελέ, φρουτοφόρα, αραιωμένοι γλυκοί χυμοί, καθώς και νερό σε θερμοκρασία δωματίου. Με την άδεια ενός γιατρού, μπορείτε να πιείτε φρέσκο χυμό λάχανου, ο οποίος έχει αντιβακτηριδιακή δράση, ομαλοποιεί την ενζυματική επεξεργασία των τροφίμων και προάγει την επούλωση των κατεστραμμένων τοιχωμάτων του στομάχου.
Ιδιαίτερα αξιοσημείωτος είναι ο ρόλος του αλατιού στη δίαιτα Νο 1. Η μέγιστη επιτρεπόμενη ποσότητα αλατιού είναι 6 γρ. την ημέρα. Αλλά όσο λιγότερο εισέρχεται στο σώμα ενός ατόμου που πάσχει από έλκος στομάχου, τόσο το καλύτερο. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι παίρνουμε αλάτι και από τα τελικά προϊόντα. Για παράδειγμα, βρίσκεται σε μεγάλες ποσότητες στο τυρί, συμπεριλαμβανομένου του επεξεργασμένου τυριού.
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι πολλά τρόφιμα είναι εντελώς απαράδεκτα για ασθενείς με έλκη, καθώς ερεθίζουν τον βλεννογόνο, χρειάζονται πολύ χρόνο για να αφομοιωθούν και προκαλούν αιμορραγία. Εξαιρούνται όλα τα λιπαρά, πικάντικα, αλμυρά, ξινά, καπνιστά, τηγανητά και κονσέρβες, λουκάνικα, παραπροϊόντα σφαγίων, μπαχαρικά, κέτσαπ, σάλτσες και μαρινάδες. Πρέπει να αποφύγετε το λευκό λάχανο, τα ραπανάκια, τα ραπανάκια, τα παντζάρια, τα ξινά λαχανικά (ξινόριζα, σπανάκι), τα αγγούρια, τα όσπρια, τα μανιτάρια, το σκόρδο, το χρένο, τη μουστάρδα και τα κρεμμύδια.
Ο κατάλογος των απαγορευμένων ειδών περιλαμβάνει επίσης δυνατό τσάι και καφέ, εσπεριδοειδή, ξηρούς καρπούς, ψωμί ολικής αλέσεως, όλα τα αρτοσκευάσματα, συμπεριλαμβανομένων των σπιτικών αρτοσκευασμάτων, σοκολάτα, παγωτό, αλκοολούχα και ανθρακούχα ποτά.
Σε διαφορετικά στάδια της νόσου, χρησιμοποιούνται διαφορετικοί υποτύποι του Πίνακα Νο. 1. Ποια δίαιτα πρέπει να ακολουθήσετε για ένα έλκος στομάχου εξαρτάται από την ευημερία του ασθενούς και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.
Επομένως, για την ανακούφιση από τη σοβαρή έξαρση, συνιστάται αυστηρότερη δίαιτα— Πίνακας Νο. 1α. Αυτή η δίαιτα συνταγογραφείται σε περιόδους έντονης ασθένειας που συνοδεύεται από οξύ πόνο. Κατά κανόνα, ο ασθενής αναγκάζεται να παραμείνει στο κρεβάτι σε αυτό το σημείο. Στόχος της δίαιτας είναι μια καθαρά ήπια προσέγγιση στην πέψη και ο μεγαλύτερος δυνατός αποκλεισμός οποιασδήποτε επίδρασης της τροφής στο στομάχι.
Τι μπορεί και τι δεν μπορεί να φάει κατά την έξαρση του έλκους του στομάχου; Η δίαιτα για οξέα έλκη στομάχου περιλαμβάνει τη διαίρεση 6-7 γευμάτων την ημέρα σε πολύ μικρές μερίδες και μειωμένη ενεργειακή αξία (έως 2010 kcal). Όλες οι τροφές που προκαλούν γαστρική έκκριση και ερεθίζουν τον βλεννογόνο είναι απολύτως απαράδεκτες. Η κατανάλωση αλατιού μειώνεται σημαντικά. Τα βρασμένα και στον ατμό φαγητά σερβίρονται σε υγρή ή πολτοποιημένη κατάσταση. Είναι ευρέως διαδεδομένες οι κρέμες, τα υγρά και γλοιώδη κουάκερ και τα σουφλέ.
Εκτός από τον κύριο κατάλογο των τροφών που απαγορεύονται από τη δίαιταΝο. 1αΤο ψωμί σε οποιαδήποτε μορφή, τα γαλακτοκομικά προϊόντα που έχουν υποστεί ζύμωση και όλα τα λαχανικά και τα φρούτα αποκλείονται εντελώς.
Αυτή η δίαιτα συνταγογραφείται μέχρι να αρχίσει να επουλώνεται το έλκος. Στη συνέχεια, ο ασθενής μεταβαίνει σε ήπιαΔίαιτα #1, ο σκοπός τους—Όχι μόνο προστατεύουν τη βλεννογόνο μεμβράνη, αλλά και επιταχύνουν την ανάκτησή της. Η ουσία ολόκληρης της δίαιτας παραμένει ανέπαφη, ενώ ο κατάλογος των αποδεκτών τροφών διευρύνεται και ο τρόπος παρασκευής αλλάζει: από εντελώς υγρά, πολτοποιημένα τρόφιμα στην κατάσταση των «μικρών κομματιών».
Η ενεργειακή αξία αυξάνεται σε 2500 kcal την ημέρα, η συχνότητα πρόσληψης τροφής μειώνεται σε έξι φορές την ημέρα. Το αποξηραμένο λευκό ψωμί επιτρέπεται, όπως και ο πουρές πατάτας ή τα σουφλέ από πατάτες, παντζάρια και καρότα. Παρουσιάζονται διάφορες μους, ζελέ, ζελέ με γάλα, γλυκά φρούτα και χυμοί, μέλι και ζάχαρη. Επιτρέπονται πιάτα στον ατμό που παρασκευάζονται από άζυμο τυρί cottage και ασπράδια αυγών, κρέμα γάλακτος, απαλό τυρί και βούτυρο.
Έλκος στομάχου – συμπτώματα και θεραπεία
Τι είναι το έλκος στομάχου; Συζητάμε τα αίτια, τη διάγνωση και τις μεθόδους θεραπείας στο άρθρο του Dr. Nizhegorodtsev A. S. , χειρουργός με 17 χρόνια εμπειρίας.
Ορισμός της ασθένειας. Αιτίες της νόσου
Στομαχικο Ελκος(Το έλκος στομάχου) είναι μια χρόνια, υποτροπιάζουσα ασθένεια που προκαλεί ελαττώματα στην επένδυση του στομάχου. Εάν δεν αντιμετωπιστεί ή δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, μπορεί να οδηγήσει σε αναπηρία ή θάνατο.
Αιτίες έλκους στομάχου
Η πιο κοινή αιτία του έλκους του στομάχου και του δωδεκαδακτύλου είναιΛοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Εντοπίζεται περίπου στο 70% των ασθενών με γαστρικά έλκη και έως και στο 90% των ασθενών με δωδεκαδακτυλικό έλκος. Ο επιπολασμός του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού ως κύριας αιτίας γαστρικού και δωδεκαδακτυλικού έλκους έχει μειωθεί στις ανεπτυγμένες χώρες τα τελευταία χρόνια (στη Σουηδία, για παράδειγμα, είναι 11%). Αυτό συνήθως οφείλεται σε βελτιώσεις στην ποιότητα της ιατρικής περίθαλψης, επιτρέποντας την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία λοιμώξεων, καθώς και βελτιωμένες συνθήκες υγιεινής (π. χ. η ποιότητα του νερού της βρύσης). Στη χώρα μας ο επιπολασμός της μόλυνσης αγγίζει περίπου το 70%, ενώ οι περισσότεροι από τους μολυσμένους δεν το υποψιάζονται καν και δεν παραπονιούνται για τίποτα.
Η δεύτερη πιο συχνή αιτία έλκους στομάχου είναιΠαυσίπονο, ιδιαίτερα τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ). Αφενός, η ταχύτητα και η ευελιξία της δράσης των ΜΣΑΦ απάλλαξε τους ανθρώπους από διάφορους πόνους, αφετέρου, λόγω της παρατεταμένης ανεξέλεγκτης χρήσης αυτών των φαρμάκων, εμφανίστηκαν συχνότερα "ιατρικά" έλκη στομάχου και δωδεκαδακτύλου.
Κατατάσσεται στην τρίτη θέση μεταξύ των αιτιών του έλκους του στομάχου και του δωδεκαδακτύλουΑσθένειες που αυξάνουν την παραγωγή γαστρίνης- μια ορμόνη που αυξάνει την παραγωγή υδροχλωρικού οξέος και αυξάνει την επιθετικότητα του γαστρικού υγρού. Αυτά περιλαμβάνουν αναιμία ανεπάρκειας Β12, γαστρίνωμα (όγκος παγκρέατος) κ. λπ.
Η πιθανότητα εμφάνισης έλκους στομάχου επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό απόπροδιαθεσικούς παράγοντες, τα οποία είναι:
- νευροσυναισθηματική υπερφόρτωση (στρές).
- Παραβίαση της καθημερινής ρουτίνας και της διατροφής, κατανάλωση επεξεργασμένων τροφίμων και γρήγορου φαγητού.
- περίπλοκη κληρονομικότητα (για παράδειγμα, παρουσία έλκους στομάχου στους γονείς).
Εάν παρατηρήσετε παρόμοια συμπτώματα, επικοινωνήστε με το γιατρό σας. Μην κάνετε αυτοθεραπεία - είναι επικίνδυνο για την υγεία σας!
Συμπτώματα έλκους στομάχου
πόνος- το πιο κοινό σύμπτωμα του έλκους στομάχου. Εντοπίζεται στην άνω κοιλιακή χώρα και, ανάλογα με τη θέση του έλκους, μπορεί να μειωθεί ή να αυξηθεί αμέσως ή μετά το γεύμα. Και αν το έλκος εντοπίζεται στο δωδεκαδάκτυλο, ο πόνος μπορεί να αυξηθεί (ή να μειωθεί) 30-40 λεπτά μετά το φαγητό.
Η ένταση του πόνου ποικίλλει από έντονο και παροδικό, που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε αντανακλαστικό εμετό αμέσως μετά το φαγητό, έως αδύναμο και σταθερό, που αυξάνεται το πρωί και εξαφανίζεται μετά το φαγητό. Μερικές φορές ο ασθενής ξυπνά τη νύχτα γιατί νιώθει «αίσθημα πιπιλίσματος στο κοίλωμα του στομάχου» (το χώρο κάτω από τα πλευρά) ή πόνο στην άνω κοιλιακή χώρα.
Αίσθημα «πρώιμης πληρότητας» και βαρύτητα στο στομάχιείναι επίσης σημάδια έλκους στομάχου. Ένα άτομο αρχίζει συχνά να μειώνει τις μερίδες φαγητού, καθώς η πρόσληψη έστω και μικρής ποσότητας φαγητού, η προσβολή στις φλεγμονώδεις περιοχές του γαστρικού βλεννογόνου και τα έλκη, μπορεί να προκαλέσει αυτές τις δυσάρεστες αισθήσεις.
Κακοσμία αναπνοή, ναυτία, αλλαγές γεύσης, επίστρωση στη γλώσσα- συνήθεις συνοδές φλεγμονωδών ασθενειών της ανώτερης γαστρεντερικής οδού, συμπεριλαμβανομένης της γαστρίτιδας (φλεγμονή του στομάχου), στις οποίες εμφανίζονται συχνότερα έλκη.
Ανώδυνη μορφή έλκους στομάχουείναι πιο επικίνδυνο λόγω των τρομερών επιπλοκών του, οι οποίες μερικές φορές αναπτύσσονται με αστραπιαία ταχύτητα σε ένα φαινομενικά υγιές άτομο. Μερικές φορές έχουν μοιραίες συνέπειες. Για παράδειγμα, τη στιγμή της διάτρησης ενός έλκους του γαστρικού τοιχώματος, ο ασθενής αισθάνεται έναν πολύ έντονο, έντονο πόνο, ο οποίος οδηγεί σε σοκ και αποπροσανατολισμό, μερικές φορές με απώλεια των αισθήσεων. Είναι τρομακτικό να φανταστεί κανείς σε τι θα οδηγήσει αυτό εάν αυτό το άτομο αποδειχθεί ότι είναι πιλότος αυτοκινήτου, λεωφορείου ή αεροπλάνου. Η ίδια ατυχία μπορεί να συμβεί σε ένα άτομο που κάνει διακοπές μακριά από τον πολιτισμό: λόγω της αδυναμίας να λάβει επείγουσα ιατρική φροντίδα, οι πιθανότητες επιβίωσης μειώνονται σημαντικά.
Επιπλοκές έλκους στομάχου
Αιμορραγία από έλκος- η πιο συχνή επιπλοκή. Είναι επικίνδυνο γιατί εάν το τοίχωμα του αγγείου στο έλκος καταστραφεί και αρχίσει η αιμορραγία, το άτομο δεν αισθάνεται τίποτα, ειδικά αν το έλκος ήταν ανώδυνο. Όταν το στομάχι γεμίζει με αίμα, εμφανίζεται αντανακλαστικός έμετος. Έτσι εκδηλώνεται η ασθένεια. Τότε ο ασθενής εμφανίζει συμπτώματα απώλειας αίματος:
- πέφτει η αρτηριακή πίεση?
- Ο παλμός επιταχύνεται.
- το δέρμα γίνεται χλωμό και καλύπτεται με ιδρώτα.
- Αδυναμία αυξάνει?
- Δύσπνοια εμφανίζεται παρά τη μειωμένη σωματική δραστηριότητα.
Εάν το ελκώδες ελάττωμα και η πηγή της αιμορραγίας βρίσκονται στο κάτω μέρος του στομάχου ή στον δωδεκαδακτυλικό βολβό, εμφανίζονται πρώτα συμπτώματα απώλειας αίματος και στη συνέχεια υγρά, πίσσα («μαύρα») κόπρανα.
Διάτρηση του τοιχώματος του στομάχου- ο σχηματισμός μιας διαμπερούς οπής όταν το έλκος εξαπλώνεται σε όλα τα στρώματα του τοιχώματος του στομάχου. Μέσω αυτού του ανοίγματος το περιεχόμενο του στομάχου ρέει στην κοιλιακή κοιλότητα και προκαλείΠεριτονίτιδα- ολική φλεγμονή του κοιλιακού ιστού. Η στιγμή της διάτρησης συνοδεύεται από οξύ, εξαιρετικά έντονο πόνο, μέχρι επώδυνο σοκ, πτώση της αρτηριακής πίεσης και έντονη ωχρότητα του δέρματος. Η δηλητηρίαση (συμπτώματα δηλητηρίασης) και η πολυοργανική ανεπάρκεια στη συνέχεια αυξάνονται. Χωρίς επείγουσα ιατρική φροντίδα, ένα άτομο πεθαίνει από μια τέτοια επιπλοκή.
Διείσδυση ελκώνμπορεί επίσης να περιπλέξει την πορεία της νόσου. Εάν το έλκος βρίσκεται στο τοίχωμα του στομάχου που βρίσκεται δίπλα σε άλλο όργανο - το πάγκρεας ή το τοίχωμα του εντέρου - μπορεί να εξαπλωθεί σε αυτό το γειτονικό όργανο. Στη συνέχεια, οι πρώτες εκδηλώσεις ενός έλκους στομάχου μπορεί να είναι σταδιακά αυξανόμενα φλεγμονώδη συμπτώματα σε δευτερογενώς προσβεβλημένα όργανα.
μοχθηρία- Εκφύλιση έλκους στομάχου σε καρκίνο του στομάχου με όλες τις επακόλουθες συνέπειες. Ο κίνδυνος τέτοιου εκφυλισμού εμφανίζεται εάν το έλκος επιμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Κικατρική στένωση- μια επικίνδυνη συνέπεια της επούλωσης του έλκους. Ως αποτέλεσμα ουλών, ο αυλός του στομάχου ή του δωδεκαδακτύλου μπορεί να στενέψει σημαντικά μέχρι να γίνει δύσκολο ή αδύνατο να περάσουν στερεά και υγρά τρόφιμα από τον αυλό. Σε αυτή την περίπτωση, ο ασθενής χάνει βάρος, εξαντλείται γρήγορα και σταδιακά πεθαίνει από αφυδάτωση και ασιτία.
Διάγνωση έλκους στομάχου
Διάγνωση τυπικού έλκουςΗ επέμβαση στο στομάχι είναι αρκετά απλή και γίνεται από θεραπευτή ή γαστρεντερολόγο. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ο γιατρός καθορίζει τη γενική κατάσταση του ασθενούς, διευκρινίζει τα παράπονα, τη φύση και τα χαρακτηριστικά της πορείας της νόσου και, χρησιμοποιώντας ψηλάφηση, διευκρινίζει τα όρια των επώδυνων περιοχών και τη φύση τους. Εάν είναι απαραίτητο, ο γιατρός συνταγογραφεί εξετάσεις αίματος και εξετάσεις οργάνων για να αποκτήσει μια σαφή εικόνα της υγείας του ασθενούς και να αναπτύξει το βέλτιστο σχέδιο θεραπείας.
Είναι πιο δύσκολο να γίνει διάγνωση ανάτυπο ή ανώδυνο έλκος, ειδικά εάν εμφανιστούν επιπλοκές με τη μορφή διείσδυσης - εξάπλωση του έλκους σε γειτονικό όργανο.
Το πρώτο σημάδι ενός ασυμπτωματικού ή «σιωπηλού έλκους» είναι συχνά η επιπλοκή του με τη μορφή αιμορραγίας, γι' αυτό ο ασθενής εισάγεται επειγόντως σε χειρουργικό νοσοκομείο, όπου γίνεται ιατρική εξέταση, διευκρινίζεται το ιστορικό, γίνονται εξετάσεις αίματος και, εάν χρειάζεται, EGD, υπερηχογράφημα, ακτινογραφία.
Η βέλτιστη μέθοδος για τη διάγνωση του έλκους του στομάχου (και αν είναι ανώδυνη, η μόνη και αποτελεσματική μέθοδος) είναιενδοσκοπική εξέταση ρουτίνας— Οισοφαγογαστροδωδεκαδακτυλοσκόπηση (EGDS). Η διαδικασία EGDS είναι ασφαλής, διαρκεί αρκετά λεπτά και συνοδεύεται από δυσάρεστες, αλλά εντελώς ανεκτές αισθήσεις. Ως αποτέλεσμα της εξέτασης, λαμβάνονται ολοκληρωμένες πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση του ανώτερου γαστρεντερικού σωλήνα, την παρουσία και τη φύση φλεγμονωδών και διαβρωτικών-ελκωτικών διεργασιών, καθώς και την εμφάνιση νεοπλασμάτων.
Χρησιμοποιώντας ειδικές τεχνολογίες κατά την ενδοσκόπηση, προσδιορίζεται η οξύτητα του γαστρικού υγρού και η παρουσία μόλυνσης από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού και αφαιρούνται μικρά θραύσματα του γαστρικού βλεννογόνου από τους όγκους για ιστολογική εξέταση για τον προσδιορισμό του τύπου του όγκου.
Εάν ένας ασθενής έχει σημεία αιμορραγίας στο στομάχι, η EGD χρησιμοποιείται για τον εντοπισμό πηγών αιμορραγίας που μπορούν να αντιμετωπιστούν αμέσως, επιτρέποντας στον ασθενή να αποφύγει σοβαρές χειρουργικές επεμβάσεις.
Θεραπεία ελκών στομάχου
Τα έλκη στομάχου αντιμετωπίζονται από θεραπευτή ή γαστρεντερολόγο. Στόχος είναι η εξάλειψη των συμπτωμάτων, η επούλωση των ελκών και η εξάλειψη της αιτίας αυτής της ασθένειας μέσω της διατροφής, των αλλαγών στον τρόπο ζωής και της φαρμακευτικής αγωγής.
Για να απαλλαγούμε από τη λοίμωξη από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού που προκαλεί έλκος, ο γιατρός συνταγογραφεί αντιβιοτικά και για να μειώσει την οξύτητα του γαστρικού υγρού, φάρμακα που μειώνουν τα οξύ κ. λπ. Εάν το έλκος στομάχου προκαλείται από τη λήψη παυσίπονων (ΜΣΑΦ) ή άλλων φάρμακα που προκαλούν την ανάπτυξη του α μπορούν να προκαλέσουν έλκος, ο γιατρός επιλέγει άλλα φάρμακα για τον ασθενή που είναι παρόμοια με τους «ένοχους» της νόσου και δεν έχουν αποτέλεσμα δημιουργίας έλκους.
Εάν πάσχετε από έλκος στομάχου, είναι πολύ σημαντικό να εγκαταλείψετε τις κακές συνήθειες, ειδικά το κάπνισμα και την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Αυτό εξαλείφει τον κίνδυνο επιπλοκών.
Θα χρειαστεί επίσης να ακολουθήσετε μια συγκεκριμένη δίαιτα κατά τη διάρκεια της θεραπείας - Δίαιτα Νο. 1. Πρόκειται για μια θρεπτική δίαιτα χωρισμένη σε 5-6 γεύματα την ημέρα. Η κατανάλωση ισχυρών ερεθιστικών γαστρικών εκκρίσεων (κέτσαπ, καυτερά μπαχαρικά), χονδροειδών φαγητών και πιάτων είναι περιορισμένη. Τα πιάτα παρασκευάζονται κυρίως πολτοποιημένα, μαγειρεμένα στον ατμό ή βραστά στο νερό· ψάρι και άπαχο κρέας σερβίρονται σε κομμάτια. Τα πολύ κρύα και ζεστά φαγητά εξαιρούνται από το μενού. Περιορίστε την πρόσληψη επιτραπέζιου αλατιού.
Μετά την αποκατάσταση της ισορροπίας μεταξύ επιθετικών και προστατευτικών παραγόντων, τα έλκη επουλώνονται από μόνα τους μέσα σε 10 έως 14 ημέρες.
Εάν υπάρχουν επιπλοκές του πεπτικού έλκους (διάτρηση, στένωση, ανεξέλεγκτη, υποτροπιάζουσα αιμορραγία) ή εάν η φαρμακευτική θεραπεία είναι αναποτελεσματική, η θεραπεία πραγματοποιείται χειρουργικά. Ωστόσο, η χειρουργική επέμβαση συνδέεται πάντα με μεγάλο κίνδυνο. Για τα έλκη στομάχου γίνεται ως έσχατη λύση. Εάν μπορεί να αποφευχθεί χωρίς να εξαπλωθεί η ασθένεια, είναι προτιμότερο να εκμεταλλευτείτε αυτήν την ευκαιρία.
Πρόβλεψη. πρόληψη
Η πρόγνωση της νόσου του πεπτικού έλκους εξαρτάται από τον ίδιο τον ασθενή. Με έναν υγιεινό τρόπο ζωής, σωστή διατροφή και προσεκτική διαχείριση της υγείας σας, η πιθανότητα εμφάνισης έλκους στομάχου είναι εξαιρετικά χαμηλή. Οι διαταραχές στον ύπνο και τις διατροφικές συνήθειες, η υπερβολική εργασία, το άγχος, η παραμέληση των τακτικών ιατρικών εξετάσεων και η παράβλεψη των φαινομενικά ασήμαντων παθήσεων του ατόμου συχνά οδηγούν στην ανάπτυξη πιο περίπλοκων μορφών.
Η πρόληψη του έλκους του στομάχου είναι πολύ ευκολότερη, ταχύτερη και φθηνότερη από τη θεραπεία των ανεπτυγμένων μορφών και των επιπλοκών του. Για το σκοπό αυτό, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) συνιστά τη διενέργεια ετήσιων ελέγχων με οικογενειακό γιατρό ή γαστρεντερολόγο από την ηλικία των 25 ετών. Εάν οι συγγενείς είχαν έλκος στομάχου, ανεξάρτητα από τα συμπτώματα, συνιστάται ενδοσκόπηση με προσδιορισμό της οξύτητας του γαστρικού υγρού, διευκρινιστικές βιοψίες για ανίχνευση λοίμωξης από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού και ιστολογική εξέταση ύποπτων περιοχών. Γίνεται κάθε δύο χρόνια. Εάν δεν υπάρχουν συμπτώματα, ενδείκνυται προληπτική ολοκληρωμένη ενδοσκόπηση κάθε δύο χρόνια μετά από 35 χρόνια. Ασθένειες που ανιχνεύονται στα αρχικά στάδια και αντιμετωπίζονται έγκαιρα - γαστρίτιδα, δωδεκαδακτυλίτιδα, λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού - εμποδίζουν όχι μόνο την ανάπτυξη ελκωτικών διεργασιών, αλλά και τον καρκίνο.
Ποικίλλωτρία επίπεδα πρόληψης:
- πρωταρχικός- εάν δεν υπάρχει ασθένεια, αλλά υπάρχει κίνδυνος να την αναπτύξετε.
- δευτερεύων- στοχεύει στην πρόληψη της εξέλιξης μιας ήδη υπάρχουσας ασθένειας.
- Τριτογενής-- πραγματοποιείται μετά την εμφάνιση επιπλοκών.
Κανόνες πρωτογενούς πρόληψης:
- Μείνετε σε μια συγκεκριμένη ημερήσια πρόσληψη θερμίδων: υδατάνθρακες - 50% ή περισσότερο, πρωτεΐνες - 30%, λίπη - 15-20%. Είναι σημαντικό να λάβετε υπόψη τη φυσική δραστηριότητα, το ύψος και το βάρος. Συχνά χρειάζεται να τρώτε σε μικρές μερίδες. Εξαλείψτε την «πείνα» και τις «μονό δίαιτες». Είναι εξαιρετικά ανεπιθύμητο να καταναλώνετε αλκοόλ, σόδα, λιπαρά, τηγανητά, καπνιστά τρόφιμα, κονσέρβες και γρήγορο φαγητό. Συνιστάται να τρώτε χυλό δημητριακών, σούπες, βραστό κρέας και ψάρι, λαχανικά και φρούτα. Επιτρέπεται η μέτρια κατανάλωση αρτοσκευασμάτων και γλυκών.
- Τηρείτε έναν υγιεινό τρόπο ζωής: εγκαταλείψτε τις κακές συνήθειες, είστε σωματικά δραστήριοι, κοιμηθείτε τουλάχιστον 7 ώρες τη νύχτα. Αποφύγετε αγχωτικές καταστάσεις, μάθετε να τις αντιλαμβάνεστε σωστά.
- Ως μέρος μιας ιατρικής εξέτασης, επισκέπτεστε τακτικά έναν γιατρό και εξαλείφετε τις εστίες χρόνιας λοίμωξης, συμπεριλαμβανομένης της έγκαιρης θεραπείας της τερηδόνας, καθώς αυτό μειώνει τη γενική ανοσία, γεγονός που διευκολύνει την ανάπτυξη λοιμώξεων, συμπεριλαμβανομένου του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού.
- Από την ηλικία των 25 ετών, υποβάλλεστε σε προγραμματισμένη ολοκληρωμένη ενδοσκοπική εξέταση κάθε δύο χρόνια – ενδοσκόπηση με προσδιορισμό ελικοβακτηριδίου του πυλωρού.
Σεδευτεροβάθμια και τριτοβάθμιαΗ πρόληψη προστέθηκε σε όλους τους κανόνες από το πρώτο επίπεδο:
- Τηρείτε αυστηρά τη δίαιτα Νο. 1. Αποφύγετε την κατανάλωση δύσκολων, χονδροειδών τροφών, κρέας, ζωμούς ψαριών και μανιταριών, δυνατό τσάι και καφέ, αρτοσκευάσματα, σοκολάτα, φρέσκα ξινά φρούτα, πικάντικα λαχανικά – παντζάρια, ραπανάκια, ραπανάκια, κρεμμύδια . Το φαγητό πρέπει να είναι στον ατμό, βραστό ή ψημένο (χωρίς κρούστα) σε πολτοποιημένη μορφή. Πρέπει να είναι ζεστό: όχι κρύο και όχι ζεστό. Οι μερίδες πρέπει να είναι μικρές. Συνιστάται να πίνετε μεταλλικό νερό, το οποίο μειώνει το οξύ του στομάχου.
- Εξαλείψτε όλες τις αιτίες έξαρσης του έλκους, για παράδειγμα τη χρόνια γαστρίτιδα.
- Ακολουθήστε προσεκτικά τις ιατρικές οδηγίες.
Ως εκ τούτου, η ανάπτυξη της νόσου του πεπτικού έλκους και οι επιπλοκές της στις περισσότερες περιπτώσεις μπορούν εύκολα να αποφευχθούν εάν είστε ιατρικά μορφωμένοι, ακούτε τις συστάσεις γιατρών και επίσημων, έγκυρων ιατρικών πηγών και μην παραμελείτε τις συνήθεις εξετάσεις.